Pages

Monday, June 21, 2010

Catatan....Abu Sujak b. Hj. Nor (entry panjang!!!)


Bila baca blog Janna citer pasal abah dia...tetiba aku pun cam terdetik nak plagiat entry dia...tapi citer pasal Arwah Ayah aku la..bukan pasal Abah Janna...



Inilah dia... Haji Abu Sujak b. Haji Nor.....macam Janna...aku pun tak rapat sangat dengan arwah ayah since dari kecik...ini yang aku rasa la....sebab sedara mara family seme kata aku nie anak ayah....

Cam biasa kita ni lebih rapat dengan ibu dari ayah kan...so aku kalau pepe memang cakap ngan ibu dari cakap ngan ayah....

Tapi apa yang boleh aku cakap pasal ayah nie...ayah adalah seorang yang sangat-sangat bertolak ansur.... memang kadang-kadang kene marah tue adat la...tapi aku ingat satu peristiwa...masa tue aku darjah 4 tak silap aku..... aku tertinggal bas nak pergi sekolah agama.... masa tue aku ngan kawan aku.... disebabkan takut nak cakap ngan ibu...aku ngan kawan aku ni amik keputusan tak mo balik rumah kita orang lepak kat rumah kawan aku yang tak sekolah agama.... dah petang waktu nak balik baru kita orang balik rumah....

Cewah konon-konon janji laaa tak mo pecah kan rahsia masing-masing...entah camner rahsia boleh terpecah gara-gara mulut aku la jugak kan..cakap kat telefon tak agak-agak....ibu terdengar....terus ibu sergah aku....aku punya la menangis cam nak rak...takut kalau ayah tau..... punya la merayu-rayu kat ibu jangan citer ngan ayah....... tapi ibu wat derk jek...

Dalam hati tue punya la berdebar-debar....takut kene belasah ngan ayah (walaupun hakikatnya cubit pun tak pernah kena ngan ayah).... balik dari sekolah petang tue....aku terus siap siap nak main badminton ngan kawan tetiba ayah panggil...ajak duduk berbincang.... bagi tau pasal menipu nie aper seme.... huhuhuhuhu ayah tak marah pun...dia cuma nasihat jek..dengan penuh diplomasi.....aku tak sangka ayah akan bertindak cam gitu...abih kuat aku ingat memang aku kene marah gila-gila ngan ayah......

Ayah aku cikgu........ ramai anak anak murid dia yang kenal..... kalau aku sebut nama ayah jek mesti depa akan kata... Cikgu Abu Sujak ker.... sapa kata jadi cikgu tak gelemer....iyelah ayah aku nie cikgu besar kan....... Zel... aku pun anak cikgu besau gak..ehehehhee...

Tapi tue lah.... aku tak sempat nak bonding dengan arwah ayah.... walaupun orang kata aku anak ayah....tapi hubungan antara anak ngan ayah tue tidak lah rapat sangat.........

Aku ingat lagi...masa tingkatan 3 lepas amik SRP..(iyer..SRP yer..bukan PMR).... tengah sibuk-sibuk nak uruskan jamuan akhir tahun....tetiba aku dikejutkan dengan kedatangan abang aku.... ajak aku balik kemas barang aper seme.... dah la banyak barang..main henyak jek dalam beg...sebab akhir tahun kan aku duk hostel...so mana leh tinggal barang-barang kat hostel..seme kene bawak balik.....

Aku memang tak tau pepe.....aku tanya abang aku kenapa.... abang aku cuma cakap ayah sakit jek.... ayah memang ada diabetis......keluar masuk hospital tue memang perkara biasa.....aku pun ingat sakit biasa jek..

Bila sampai kat Hospital Besar Kuala Lumpur...tetiba jek terus pi wad ICU...aku cam erkkkk.... rupanya dah seminggu lebih ayah dimasukkan ke hospital tapi tak ada sorang pun yang inform aku.....aku dijemput pun atas permintaan ayah..... kecik ati jugak aku rasa....aku cakap gak ngan ibu kenapa tak inform aku awal-awal..... ibu kata tak nak kacau aku..... maklumlah dah nak akhir tahun dah pun..... cuti sekolah pun tak berapa hari jek lagik....

Sebulan...hari hari keje aku duk ulang alik HBKL tue..... pagi pegi hospital lewat malam baru balik rumah.... merasa gak la ayah sup ayam yang aku buatkan...itupun main hentam keromo jek masak....atas instruction ibu..... ibu memang tak balik rumah langsung..... sampai kurus2 jaga ayah kat hospital.... mujur kakak aku ada......bersilih ganti la ibu ngan angah dok jaga ayah...... cuti sekolah aku tak rasa nikmat pun cuti sekolah...sebab banyak masa abih kat hospital tengok ayah...

Betul2 lepas sebulan...ayah boleh keluar hospital....... happy nya ayah masa tue memang nampak sangat dari riak wajah....belum sempat pepe...ayah dah siap-siap kemas kain baju dia....tak sempat nak tunggu ibu..... memang ayah excited sangat..nak nak masa tue angah dah bertunang..jadi nak uruskan hal kawin angah la pulak....

Betul-betul seminggu ayah kat hospital....nampak ayah cam tak daya....kalau tak sehari dua lepas balik hospital kuat gak ayah berjalan pergi kedai aper seme....tapi dalam seminggu ayah duk baring jek kat sofa....bila penat baring ayah duduk...... memang nampak ayah sakit.....

Satu hari bakal besan ayah (keluarga mertua angah)..datang nak tetapkan tarikh kenduri kawin angah.... dia orang dok bincang.... betul2 dah dapat tarikh..tetiba ayah rebah kat sofa..mula-mula aku ingatkan tak ada pepe...sebab memang cam gitu jek ayah....agaknya ayah penat kot...aku terus pegi dapur tengok ibu tengah siapkan makan ayah...tetiba dengar angah menjerit.....aku pun cam terkejut....

Sekelip mata..jiran tetangga seme dah penuh dalam rumah......atas nasihat jiran, ada yang panggil ambulan suruh bawak gi hospital.... ayah dikejarkan ke Hospital Kajang...aku nampak la cam mana kakitangan hospital dok pam dada ayah..... just imagine you see on television...cam gitu lah..... aku pulak rasa cam mimpi jek...

Memang kami berumahtangga kat Hospital Kajang.... sekejapan sedara mara dah penuh kat hospital..pakcik makcik aku seme datang...abang aku dari Penang pun balik...... esoknyer aku nak balik rumah iyerlah pergi hospital dengan baju tidor.... so aku nak balik la mandi tukar baju segala.... bawak balik pakcik makcik aku yang dah berusia berehat kejap kat rumah...

Kat rumah tetiba jek dapat call...bagi tau suruh datang hospital segera....hati aku pun dah berdebar-debar.... rupanya sepupu aku yang doktor ada kat hospital tue...atas pertolongan dia.... mesin yang membantu ayah aku bernafas diberhentikan..itupun sebab.... jantung ayah berfungsi semata-mata sebab mesin tue.... bagi kami buat apa seksa ayah...kalau dah ketentuan ayah sampai disitu sahaja......(sebak....)....

Bila aku sampai aku tengok semua orang dah menangis...aku masuk bilik ayah...abang aku yang sulung dah tersedu-sedu..mak aku pun dah menangis.... alang abang aku dah peluk aku...... tak semena airmata aku pun mengalir..kami seme tunggu kat luar..paling menyedihkan hati aku bila dengar angah cakap "kenapa ayah tak tunggu kenduri edah....".... ibu hanya sabarkan kakak aku... alang pun cakap redhakan lah...ayah dah tak sakit lagi.....

Memang aku rasa cam mimpi jek..... walaupun aku tak rapat dengan ayah tapi kehilangan ayah tetap satu kehilangan besar buat aku....... dekat 19 tahun dah ayah pergi......

Al-Fatihah buat Arwah Haji Abu Sujak b. Haji Nor.







4 comments:

  1. Orang yang dah rasa kehilangan ayah je yang tau camne rasa takde ayah..

    Biarlah rapat ke.. tak rapat ke..

    Ayah tu tetap ayah jugak..

    ReplyDelete
  2. yup zel..betul..... rasa lain bila dia dah tak ada.....

    ReplyDelete
  3. Alfatihah...sedihnya kak mah......

    ReplyDelete

please be nice to me